“M’n bucketlist was leeg. Dus maakte ik een nieuwe” - Alex Agnew

Zes jaar na zijn vorige grote show staat Alex Agnew met ‘No More Heroes’ weer in de grootste zaal van het land. Met evenveel bravoure én nog scherper dan voordien “De eerste keer in de AFAS Dome was om te bewijzen dat ik het kon. Nu doe ik het omdat ik het leuk vind.”

Waar ben je mee bezig geweest sinds je vorige première in AFAS Dome in 2019?
Alex Agnew: “Covid is wat is gebeurd. Ik was toen aan het toeren met mijn eerste seizoen van ‘Be Careful What You Wish For’, waarvan de première in de AFAS Dome plaatsvond. Ik zat driekwart ver in dat eerste seizoen toen het noodlot toesloeg. En ja, dat gold voor de hele wereld, dus ik kon moeilijk klagen. Maar het was wel, zoals bij velen, een streep door de rekening. Gelukkig had ik de shows hier toen al gespeeld. Dat zorgde voor een soort financieel overbruggingskrediet.”

Je voelde wel dat de wereld was veranderd.
“Ja, er was even dat gevoel van: het zal nooit meer hetzelfde zijn. Theaters zouden verdwijnen, mensen zouden niet meer samenkomen. Na een paar maanden thuis zitten voelde ik dat mijn materiaal niet meer relevant was en dat ik iets nieuws moest maken.”

En dat werd dan ‘Wake Me Up When It’s Over’?
“Die enkele keren dat we onder corona-proof maatregelen toch mochten spelen, speelde ik een kortere show, maar mixte ik vrij snel materiaal uit BCWYWF met al nieuwe dingen die tijdens de coronaperiode in me opkwamen. Toen was al duidelijk dat er een nieuwe show aan het broeden was. Dat werd dan ‘Wake Me Up When It’s Over’. De première daarvan was in Werchter voorzien. Maar dat bleek post-coronacrisis een wrong time, wrong place idee. Dus werd het een première in Stadsschouwburg Antwerpen met een lange theatertour nadien.”

Heeft die covidperiode jou ook artistiek aan het denken gezet?
“Absoluut. Over het leven ook, eigenlijk. Ik zat midden in een midlifecrisis, klinkt vreselijk, maar het is wat het is. Veel mensen zijn dan bezig met de dromen die ze niet hebben waargemaakt. Bij mij was het omgekeerd: ik héb ze allemaal waargemaakt. Wat nu? Je wou succes, grote zalen, een rockband, een podcast die goed draait… En dan heb je dat allemaal, en denk je: wat is het volgende? Wat wil ik nog? De bucketlist was zogezegd leeg, maar dat is niet volledig waar. Je prioriteiten verschuiven gewoon.”

En nu is er dus je nieuwe show ‘No More Heroes’?
“Klopt. Maar belangrijk: met deze show ga ik niet op tour. Deze show speelt enkel en exclusief in AFAS Dome. De AFAS Dome past beter bij wie ik nu ben.”

En wat is dan nu belangrijk voor je?
“Plezier. De eerste keer dat ik in de AFAS Dome stond, was dat een statement. Ik wilde bewijzen dat ik het kon. Nu is dat anders. Ik vind het gewoon kei leuk om hier te staan, in mijn stad, in mijn zaal. Ik voel me hier thuis. En als het uitverkoopt is dat top. Zo niet, ook goed. Na Werchter heb ik geleerd dat ik daarmee kan leven.”

Download nu

Heb je het gevoel dat je nu meer geniet van wat er komt?
“Ja. De eerste keer had ik veel meer stress, maar dat was omdat ik niet wist wat me te wachten stond. Zo’n zaal speelt helemaal anders dan een theater. Je show duurt hier langer, je moet rustiger spelen, meer rondkijken, contact maken met het volledige publiek. Niet enkel met de eerste vijf rijen.”

En hoe voelde dat dan, toen je het podium opstapte?
“Alsof Bono achter mij kwam meewandelen. (Lacht) Ik dacht: wat ís dit? Maar dan komt het besef dat dit van mij is. Ze zijn hier voor mij. En dan moet je dat ownen. De eerste show liep de zaal wat met mij weg, maar na een paar keer kreeg ik die onder controle. Dan voel je, oké, ik kan dit aan.”

Schrijf je je shows specifiek voor zo’n grote zaal?
“Niet echt. De inhoud is de inhoud, maar ik speel het anders. Ik heb ooit gelezen dat Queen nummers schreef voor arena’s waar ze toen nog niet eens speelden. Dat herken ik. Mijn comedy was eigenlijk altijd al gemaakt voor iets groots, zelfs toen ik in cafés stond.”

Kan je al iets vertellen over de show ‘No More Heroes’ zelf?
“Het evolueert voortdurend, dus het zal nooit twee keer hetzelfde zijn. Wat ik hier ga spelen, is de versie die het meest klopt, waar alles samenkomt. Ik heb geen regisseur, dus ik vijl er zelf aan tot het goed zit. Soms gooi ik 20 minuten weg omdat ik er genoeg van heb. Maar dat proces hoort erbij.”

En de titel ‘No More Heroes’ waar komt die vandaan?
“Die kwam eigenlijk na mijn passage bij Het Huis van Eric Goens. Ik ontdekte daar dat mijn vader drie kinderen had uit een vorig huwelijk. Ik had ze nog nooit ontmoet. Eén is overleden, maar mijn twee halfzussen zaten daar ineens aan tafel. Dat wist ik niet. Ik hoorde daar ook verhalen over hem die niet klopten met wat hij mij altijd verteld had. Mijn vader is gestorven vlak voor mijn carrière echt begon, dus ik heb hem een beetje gemythologiseerd. En die mythe is nu ingestort. Maar ‘No More Heroes’ gaat over veel meer dan dat. Het gaat over helden die van hun voetstuk vallen, grote en kleine helden.”

Dat klinkt als een zwaar onderwerp voor een comedyshow.
“Er zit ook echt een zwaar stuk in, ja. Dat voel ik nu al bij de try-outs. Maar dat hoort erbij.”
Dus de try-outs zijn eigenlijk een lange voorbereiding op de show hier in de AFAS Dome?
“Ja, absoluut. Ik noem het ook geen tour, maar try-outs. Comedy is anders dan muziek. Je moet het materiaal voelen groeien, avond na avond. Ik verzin de helft terwijl ik speel. Dat moet rijpen. En pas als ik hier sta, moet het helemaal kloppen.”

Dus wie je wil zien, moet naar de AFAS Dome komen?
“(Lacht) Exact. Ik ga niet op tour met deze show. En kijk, ik ben geen Lady Gaga, maar ik ben er nog steeds. I’m still here.”

Alex Agnew - No More Heroes, enkel en exclusief te zien in de AFAS Dome vanaf 8 oktober 2026.